Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

III mod adv

  • 1 mod

    I sg - modet
    му́жество с, хра́брость ж, отва́га ж

    tábe modet — па́дать ду́хом

    sǽtte mod i nógen — подбодри́ть кого́-л.

    - være ilde til mode
    - være ikke godt til mode     II 1.
    1) про́тив (кого-л., чего-л.)

    kǽmpe mod nóget — боро́ться про́тив чего́-л.

    2) от (чего-л.)

    tablétterne hjǽlper mod hóste — э́ти табле́тки помога́ют от ка́шля

    3) о́коло, к

    mod aften — под ве́чер, к ве́черу

    4) за

    mod kontánt betáling — за нали́чные

    2. adv, см. imod 2.
    * * *
    against, anti-, bravery, courage, daring, grit, guts, heart, nerve, on, pluck, to, towards, valour
    * * *
    I. (et) courage,
    T pluck;
    [ berøve (el. betage) en modet, tage modet fra en] discourage somebody,
    F dishearten somebody;
    [ fatte mod] take courage, take heart;
    [ frisk mod!] cheer up! never say die!
    F courage!
    [ give mod, sætte mod i] encourage,
    T cheer up;
    [ mod på livet] zest (for life);
    [ have mod på at] have a mind to;
    [ jeg har ikke rigtig mod på det] I don't feel up to it, I don't feel like it;
    [ tabe modet] lose courage, lose heart;
    [ have mod til at] have the courage to;
    [ vel til mode] at ease;
    [ ilde til mode] ill at ease;
    [ tage mod til sig] screw up one's courage;
    [ være ved godt mod] be in good spirits,
    F take heart, be of good heart.
    II. adj:
    [ mod i hu] sad.
    III. præp, se imod.

    Danish-English dictionary > mod

  • 2 kurz

    kurze Schritte ме́лкие шаги́
    kurze See мор. коро́ткая волна́
    kurze Strecke спорт. коро́ткая диста́нция
    etw. kürzer machen укороти́ть что-л.
    in [mit] kurzen Worten вкра́тце, ко́ротко
    kurz (comp kürzer, superl kürzest) I a коро́ткий, кра́ткий, непродолжи́тельный
    ein kurzer Blick бе́глый взгляд
    ein kurzer Laut кра́ткий звук
    in [nach] kurzer Zeit вско́ре
    seit kurzer Zeit с неда́вних пор
    vor kurzer Zeit неда́вно
    von kurzer Dauer кратковре́менный; недолгове́чный
    ein kurzes Gedächtnis коро́ткая па́мять
    etw. kurz und klein schlagen [hauen] разби́ть вдре́безги, переби́ть что-л.
    den kürz (e) ren ziehen оста́ться в про́игрыше
    kurze Haare sind bald gekämmt погов. коро́ткие во́лосы недо́лго причеса́ть (здесь де́ла немно́го)
    kurze Rede, gute Rede посл. чем коро́че [чем ме́ньше слов], тем лу́чше
    1. кра́тко, вкра́тце;
    2. бы́стро, реши́тельно
    kurz II adv ко́ротко
    zu kurz schießen промахну́ться (тж. перен.)
    zu kurz springen не допры́гнуть
    bei etw. (D) zu kurz kommen быть в убы́тке, быть обойдё́нным
    mit etw. (D) zu kurz kommen разг. терпе́ть недоста́ток в чем-л.
    kurz II adv кра́тко, вкра́тце
    sich kurz fassen говори́ть кра́тко [сжа́то], изложи́ть в немно́гих слова́х
    fasse dich kurz! будь кра́ток!, коро́че! (в разгово́ре)
    es kurz mit etw. (D) machen бы́стро разде́латься с чем-л.
    mach's kurz!, mach die Sache kurz! не тяни́!, не теря́й вре́мени!
    kurz II adv бы́стро, ре́зко
    j-n kurz abfertigen [abtun] бы́стро разде́латься с кем-л.; бы́стро отде́латься от кого́-л.; отши́ть кого́-л.; оборва́ть кого́-л.
    etw. kurz abschneiden категори́чески опрове́ргнуть что-л.
    kurz angerannt с ма́ху, не разду́мывая
    kurz entschlossen бы́стро, реши́тельно, не до́лго ду́мая
    kurz II adv ско́ро, недо́лго
    das hat kurz gedauert э́то недо́лго продолжа́лось
    kurz nach etw. (D) вско́ре по́сле чего́-л.
    kurz vor etw. (D) незадо́лго до чего́-л.
    binnen kurzem, in kurzem в ско́ром вре́мени
    seit kurz em с неда́вних пор
    vor kurzem неда́вно
    kurz III mod adv коро́че
    kurz und bündig ко́ротко и я́сно
    kurz (und gut) коро́че говоря́, (одни́м) сло́вом
    kurz und schmerzlos! разг. быстре́е!, без церемо́ний!
    über kurz oder lang ра́но и́ли по́здно; до́лго ли, ко́ротко ли
    kurz vor Toresschluß kommen прийти́ [попа́сть] к ша́почному разбо́ру
    kurz angebunden sein разг. су́хо [ре́зко] говори́ть с кем-л.

    Allgemeines Lexikon > kurz

  • 3 natürlich

    natürlich I a есте́ственный, приро́дный; прирождё́нный
    natürliche Anmut прирождё́нная гра́ция [красота́]; приро́дное [есте́ственное] обая́ние
    natürliche Auslese [Zuchtwahl] биол. есте́ственный отбо́р
    ein natürliches Kind уст. внебра́чный ребё́нок
    eine natürliche Strafe пед. наказа́ние есте́ственными после́дствиями (плохо́го поведе́ния), die natürlichen Verrichtungen есте́ственные отправле́ния
    der natürliche Widerwille gegen etw. (A) прирождё́нное отвраще́ние, прирождё́нная неприя́знь к чему́-л.
    natürlich I a есте́ственный, настоя́щий, натура́льный
    natürliche Blumen живы́е цветы́
    eine natürliche Person юр. физи́ческое лицо́
    das Bild [das Photo] ist sehr natürlich geworden сни́мок получи́лся о́чень похо́жим
    der Maler hat ihn sehr natürlich gemalt худо́жник нарисова́л его́ о́чень похо́жим
    natürlich I a есте́ственный, обы́чный, норма́льный
    der natürliche Gang [Verlauf] есте́ственный [норма́льный] ход (разви́тия)
    das ist die natürlichste Sache (von) der Welt э́то са́мое есте́ственное [обы́чное, норма́льное] лицо́
    eines natürlichen Todes sterben умере́ть есте́ственной сме́ртью
    keines natürlichen Todes sterben умере́ть наси́льственной сме́ртью
    das ist ein ganz natürlicher Wunsch э́то вполне́ есте́ственное [поня́тное] жела́ние
    das finde ich nur natürlich я нахожу́ э́то вполне́ есте́ственным; я нахожу́, что э́то так и должно́ быть
    es ist nur (zu) natürlich, dass... есте́ственно, что...; нет ничего́ удиви́тельного, что...
    nichts ist natürlicher, als dass... нет ничего́ бо́лее есте́ственного, как...; соверше́нно есте́ственно что...
    natürlich I a есте́ственный, просто́й, непринуждё́нный, безыску́сственный; er ist ein natürlicher Mensch, er hat ein natürliches Wesen он де́ржится о́чень непринуждё́нно
    natürlich II adv есте́ственно, обы́чно, норма́льно; das geht ganz natürlich zu э́то получа́ется соверше́нно есте́ственно
    natürlich II adv есте́ственно, про́сто, непринуждё́нно, безыску́сственно
    natürlich II adv есте́ственно, натура́льно
    natürlich III mod adv коне́чно, разуме́ется, есте́ственно
    kommst du? natürlich Natürlich! ты придё́шь? natürlich (Ну) коне́чно!
    natürlich hast du recht! ты, коне́чно, прав!
    natürlich würde ich gern dabei sein, aber... коне́чно, я охо́тно при́нял бы уча́стие, но...

    Allgemeines Lexikon > natürlich

  • 4 sicher

    sicher I a безопа́сный
    sicher ist sicher! осторо́жность пре́жде всего́!; к чему́ рискова́ть!
    die Straßen sind nielit sicher на у́лицах небезопа́сно
    davor ist niemand sicher про́тив э́того никто́ не застрахо́ван, э́то може́т случи́ться с ка́ждым
    er ist seines Lebens nicht sicher его́ жизнь в опа́сности [под угро́зой]
    sicher I a надё́жный, ве́рный; достове́рный
    sichere Beweise неопровержи́мые доказа́тельства
    ein sicheres Gedächtnis прекра́сная па́мять
    sicheres Geld ве́рные де́ньги
    er hat einen sicheren Geschmack на его́ вкус мо́жно положи́ться, у него́ безоши́бочный вкус
    ein sicheres Mittel надё́жное сре́дство
    eine sichere Quelle (досто)ве́рный исто́чник
    ein sicherer Schütze ме́ткий стрело́к
    ein sicheres Versprechen твё́рдое обеща́ние
    über ein sicheres Wissen verfügen име́ть твё́рдые [про́чные] зна́ния
    ein sicherer Zahler ком. платёжеспосо́бный клие́нт, кредитоспосо́бный должни́к
    er ist nicht sicher ком. он неаккура́тный [неиспра́вный] плате́льщик
    die Tatsache ist sicher und gewiß факт устано́влен
    sicher I a уве́ренный
    eine sichere Hand твё́рдая [уве́ренная] рука́
    ich bin sicher, dass... я уве́рен [не сомнева́юсь в том], что...
    j-s, einer Sache (G) sicher sein быть уве́ренным (в ком-л., в чем-л.)
    in der deutschen Sprache sicher sein хорошо́ знать неме́цкий язы́к; хорошо́ успева́ть по неме́цкому языку́ (об ученике́)
    sicher II adv наве́рно, непреме́нно
    sicher II adv наверняка́; уве́ренно; твё́рдо
    sicher auftreten держа́ться уве́ренно [непринуждё́нно]
    sicher gehen идти́ уве́ренно [твё́рдым ша́гом]; идти́, не подверга́ясь опа́сности
    j-n sicher machen внуша́ть кому́-л. уве́ренность; усыпля́ть чью-л. бди́тельность
    sicher leben жить обеспе́ченно
    sicher stellen устана́вливать [ста́вить] (что-л.) твё́рдо [усто́йчиво; надё́жно]
    die Frage ist bisher nicht sicher entschieden вопро́с пока́ ещё́ не решё́н оконча́тельно
    sicher III mod adv коне́чно, разуме́ется
    sicher! (да) коне́чно!, безусло́вно!
    er kommt sicher он обяза́тельно придё́т
    das hat er sicher nicht ernst gemeint э́то он безусло́вно сказа́л не всерьё́з

    Allgemeines Lexikon > sicher

  • 5 lieber

    lieber I a (comp от lieb) миле́е, доро́же
    lieber II adv (comp от gern) лу́чше, охо́тнее, скоре́е
    je eher, je lieber чем ра́ньше, тем лу́чше
    es wäre mir lieber, wenn... я бы предпочё́л, что́бы...
    ich hätte lieber nicht kommen sollen лу́чше бы я не приходи́л
    lieber III mod adv : lieber tot als Sklave! лу́чше умере́ть, чем быть рабо́м

    Allgemeines Lexikon > lieber

  • 6 naturgemäß

    naturgemäß I a есте́ственный, приро́дный
    naturgemäß II adv есте́ственно; сообра́зно (свое́й) приро́де
    naturgemäß III mod adv коне́чно, есте́ственно

    Allgemeines Lexikon > naturgemäß

  • 7 wohl

    wohl I a präd здоро́вый; er ist wieder wohl он попра́вился [вы́здоровел]
    wohl II adv хорошо́
    mir ist wohl zumute [ums Herz] мне хорошо́, у меня́ прекра́сное настрое́ние
    ihm ist dabei nicht recht wohl он себя́ при э́том нело́вко чу́вствует
    wohl oder übel ху́до ли, хорошо́ ли; во́лей-нево́лей, хо́чешь не хо́чешь
    wohl dem, der... сча́стлив тот, кто...
    wohl bekomm's! на здоро́вье!
    leben Sie wohl! проща́йте!, всего́ наилу́чшего!
    wohl III mod adv пожа́луй, вероя́тно, може́т быть; er wird es wohl tun он э́то, вероя́тно, сде́лает; was wird er wohl sagen? что же он ска́жет?

    Allgemeines Lexikon > wohl

  • 8 EPTIR

    prep with dat. and acc.;
    I. with dat.
    1) with verbs of motion, after (ríða, róa, fara, ganga, senda e-m);
    2) denoting the aim and object of many verbs;
    leita, spyrja, frétta, eptir e-u, to search, ask, inquire after;
    líta eptir e-u, to look afler, attend to;
    bíða eptir e-u, to wait for;
    vaka eptir e-m, to sit up waiting for one;
    segja eptir e-m, to report behind one’s back;
    3) following the course of a track, road, etc., along;
    niðr eptir hálsinum, down the hill;
    eptir endilongu, from one end to the other;
    eptir miðju, along the middle;
    4) after, according to, in accordance with (eptir sið þeirra ok lögum);
    hann leiddist eptir fortölum hennar, he was led by her persuasion;
    gekk allt eptir því sem H. hafði sagt, according as H. had said;
    5) denoting proportion, comparison;
    fátt manna eptir því sem hann var vanr, few men in comparison to what he was want to have;
    6) with verbs denoting imitation, indulgence, longing after;
    láta eptir e-m, to indulge one;
    breyta eptir e-m, to imitate;
    7) behind (hann leiddi eptir sér hestinn);
    fundust eptir þeim írskar bœkr, which they had left behind;
    II. with acc.
    1) of time, after, in succession to (vár kom eptir vetr);
    hvern dag eptir annan, one day after the other;
    ár eptir ár, dag eptir dag, year by year, day by day;
    eptir þat, after that, thereafter;
    2) denoting succession, inheritance;
    taka e-t í arf eptir e-n, to inherit from one;
    hann tók konungdóm eptir föður sinn, after his father;
    vita þá skömm eptir sik, to leave such a bad report;
    skaði mikill er eptir menn slíka, there is a great loss in such men;
    III. as adv.
    1) after;
    annat sumar eptir, the second summer after;
    um daginn eptir, the day after;
    eptir um várit, later during the spring;
    eptir koma úsvinnum ráð, the fool is wise when too late;
    2) behind;
    bíða sitja eptir, to wait, stay behind;
    vera, standa eptir, to remain behind, be left;
    halda e-u eptir, to keep back;
    skammt get ek eptir þinnar æfi, I guess that little is left of thy life;
    3) before the rel. part., eptir er = eptir þat er, after (ef maðr, andast á þingi eptir er menn eru á braut farnir);
    4) eptir á, afterwards, later on;
    * * *
    better spelt eftir, in common pronunciation ettir, a prep. with dat. and acc. and also used as adv. or ellipt. without a case: an older form ept or eft only occurs in poetry, Skm. 39, 41, Ýt. 2, Edda 91 (in a verse); ept víg, Hkr. i. 349 (in a verse), iii. 50 (Arnór); [cp. Goth. afar; Runic stone in Tune, after; A. S. æft; Engl. after, aft; Swed.-Dan. efter]:—after.
    A. WITH DAT., LOC.; with verbs denoting following, pursuing, or the like; hann reið e. þeim, Eg. 149; hann bar merkit eptir honum, he bore the standard after him, 297; róa e. þeim, to pull after them, Ld. 118; þegar e. Kara, on the heels of Kari, Nj. 202; varð ekki e. honum gengit, none went after him, 270.
    β. with the notion to fetch; senda e. e-m, to send after one, Eb. 22, Nj. 78, Fms. i. 2; ríða í Hornafjörð e. fé yðru, ride to H. after your things, Nj. 63.
    γ. ellipt., viljum vér eigi e. fara, we will not follow after them. Eb. 242; ek mun hlaupa þegar e., Nj. 202.
    2. metaph.,
    α. with verbs denoting to look, stara, líta, sjá, gá, horfa, mæna, etc. e. e-u, to stare, look after a thing while departing, Ísl. ii. 261: leita, spyrja, frétta etc. e. e-u, to ask, ‘speer,’ seek after a thing, Nj. 75, Eg. 155, 686, Fms. i. 71, x. 148, etc.
    β. segja e. e-m, to tell tales, report behind one’s back in a bad sense, 623. 62; þó at ek segða eigi óhapp eptir tengda-mönnum mínum, Sturl. i. 66; sjá e. e-u, to look after, miss a thing, Nj. 75; leggja hug e. e-u, to mind a thing, Ísl. ii. 426; taka e., to mind, mark a thing; ganga e. e-u, to retain a thing, Fms. x. 5.
    γ. verbs denoting to expect; bíða, vænta e. e-u, to expect, wait for a thing; vaka e. e-m, to sit up waiting for one, but vaka yfir e-m, to sit up nursing or watching one, cp. Fas. ii. 535.
    II. denoting along, in the direction of a track, road, or the like; niðr e. hálsinum, down the hill, Fms. iii. 192; út e. firði, stood out along the firth, i. 37; innar e. höllinni, Nj. 270; upp e. dal, Eb. 232; ofan e. dalnum, Nj. 34; ofan e. eyrunum, 143; upp e. eyrunum, 85; innar e. búðinni, 165; út e. þvertrénu, 202; ofan e. reykinum, Eb. 230; inn e. Skeiðum, 224; inn e. Álptafirði, id.; innar e. ísum, 236; inn e. ísum, 316; út e. ísnum, 236; út e. Hafsbotnum, Orkn. 1; e. endilöngu, from one end to another, Fms. x. 16; e. miðju, along the middle, vii. 89.
    2. metaph. after, according to; e. því sem vera ætti, Ld. 66; e. sið þeirra ok lögum, Fms. i. 81; e. þínum fortölum, ii. 32; hann leiddisk e. fortölum hennar, he was led by her persuasion, v. 30; gékk allt e. því sem Hallr hafði sagt, Nj. 256; gékk allt e. því sem honum hafði vitrað verit, all turned out as he had dreamed, Fms. ii. 231; e. minni vísan, i. 71.
    β. denoting proportion, comparison; þó eigi e. því sem faðir hans var, yet not like his father, Eg. 702; fátt manna e. því sem hann var vanr, few men in comparison to what he used to have, Sturl. ii. 253; þat var orð á, at þar færi aðrar e., people said that the rest was of one piece, Ld. 168.
    γ. with verbs denoting imitation, indulgence, longing after, etc.; lifa e. holdi sínu, to live after the flesh, Hom. 25; lifa e. Guði, 73; lifit e. mér, follow after me, Blas. 45; láta e. e-m, to indulge one; mæla e. e-m, to take one’s part, Nj. 26: breyta e. e-m, to imitate; dæma e. e-m, to give a sentence for one, 150; fylgja e. e-m, to follow after one, N. T.; herma e. e-m, to mimic one’s voice and gesture, as a juggler; mun ek þar e. gera sem þér gerit fyrir, I will do after just as you do before, Nj. 90; hann mælti e. ( he repeated the words) ok stefndi rangt, 35; leika e. e-m, to follow one’s lead; telja e., to grudge; langa e., to long after, Luke xxii. 15.
    δ. kalla, heita e. e-m, to name a child after one; kallaði Hákon eptir föður sínum Hákoni, Fms. i. 14; kallaðr e. Mýrkjartani móður-föður sínum, Ld. 108: lcel. now make a distinction, heita í höfuðit á e-m, of a living person, and heita e. e-m, of one deceased.
    III. denoting behind; fundusk e. þeim Írskar bækr, Irish books were found which they had left behind, Landn. (pref.), Fms. xi. 410; draga þik blindan e. sér, vi. 323; bera e-t e. sér, to drag behind one; hann leiddi e. sér hestinn, he led the horse after him, Eg. 766.
    β. as an adv., þá er eigi hins verra e. ván er slíkt ferr fyrir, what worse can come after, when such things went before? Nj. 34.
    2. but chiefly ellipt. or adverb.; láta e., to leave behind, Sturl. i. 60; sitja e., to sit, stay behind, Fms. i. 66; bíða e., to stay behind; vera e., Grett. 36 new Ed., Bs. i. 21; standa e., to stay behind, remain, be left, Fms. ii. 231, vi. 248; dveljask e., to delay, stop, Sturl. ii. 253; leggja e., to lay behind, but liggja e., to lie behind, i. e. be left, Karl. 439; eiga e., to have to do, Nj. 56; ef ekki verðr e., if naught remain behind, Rb. 126; skammt get ek e., þinnar æfi, I guess that little is left of thy life, Nj. 182; þau bjoggu þar e., they remained, stayed there. 25.
    B. WITH ACC., TEMP, after; vetri e. fall Ólafs, Eb. (fine); sextán vetrum e. dráp Eadmundar konungs …, vetrum e. andlát Gregorii, … e. burð Christi, Íb. 18; e. fall jarls, Eg. 297; e. verk þessi, Nj. 85: esp. immediately after, var kom e. vetr, spring came after winter, Eg. 260; hvern dag e. annan, one day after another, Hom. 158; ár e. ár, year after year, Rb. 292; dag e. dag, day after day, Fms. ii. 231; e. þat, or e. þetta, after that, Lat. deinde, deinceps, Nj. 151, Eb. 58, Bs. i. 5, etc. etc.; e. þingit, after the meeting, Eb. 108; e. sætt Eyrbyggja, 252.
    2. denoting succession, inheritance, remembrance, etc.; eptir in this sense is frequent on the Runic stones, to the memory of, after; hón á arf allan e. mik, Nj. 3; tekit í arf e. föður þinn, inherited after thy father, Fms. i. 256; ef skapbætendr eru eigi til e. bauga, i. e. to receive the weregild, Grág. ii. 184; þeir er sektar-fé eiga at taka e. þik, Nj. 230; tók konungdóm e. föður sinn, took the kingdom after his father, Fms. i. 2; Þorkell tók lögsögu e. Þórarinn, Thorkel took the speakership after Thorarin, Íb. ch. 5, cp. ch. 8, 10: metaph., vita þá skömm e. sik, to know that shame [ will be] after one, i. e. leave such a bad report, Ld. 222; skaði mikill er e. menn slíka, there is a great loss in such men, Eg. 93; hann fastaði karföstu e. son sinn, he fasted the lenten fast after his son’s death, Sturl. ii. 231; sonr … e. genginn guma, a son to succeed his deceased father, Hm. 71; mæla e. en, or eiga vígsmál (eptir-mál) e. e-n, to conduct the suit after one if slain, Nj. 254 (freq.), hence eptir-mál; eptir víg Arnkels vóru konur til erfðar ok aðildar, Eb. 194; í hefnd e. e-n, to revenge one’s death, Nj. 118; heimta gjöld e. menn sína, to claim weregild, Fms. viii. 199.
    β. the phrase, vera e. sig, to be weary after great exertion.
    II. used as adv. after; síðan e. á öðrum degi, on the second day thereafter, Hom. 116: síðan e., Lat. deinceps, Fms. x. 210; um várit e., the spring after, Eb. 125 new Ed.; annat sumar e., the second summer after, Nj. 14; annat haust e., Eb. 184; annan dag e., the second day after, Nj. 3; um daginn e., the day after, Fms. vii. 153, Bs. i. 21; næsta mánuð e., Rb. 126.
    β. by placing the adverb. prep. at the beginning the sense becomes different, later; e. um várit, later during the spring, Eb. 98.
    III. used adverb. with the relat. particles er, at; e. er, Lat. postquam, Grág. i. 10; e. at, id., K. Þ. K. 32.
    β. eptir á, afterward; the proverb, eptir (mod. eptir á) koma ósvinnum ráð í hug, the fool is wise too late, Vápn. 17, Fas. i. 98; eptir á, kvað hinn …, ‘ after a bit,’ quoth the …, (a proverb.)

    Íslensk-ensk orðabók > EPTIR

  • 9 bestimmt

    bestimmt II part adj определё́нный; изве́стный; то́чный
    der bestimmte Artikel, das bestimmte Geschlechtswort грам. определё́нный арти́кль
    zur bestimmten Stunde в определё́нный [в назна́ченный] час
    zu bestimmten Zwecken для определё́нных це́лей
    bestimmt II part adj реши́тельный; категори́ческий; уве́ренный; твё́рдый; etw. mit bestimmten Worten erklären категори́чески заяви́ть что-л.
    bestimmt II part adj предопределё́нный; предназна́ченный
    so ist es mir bestimmt так мне суждено́, такова́ моя́ судьба́
    für die Öffentlichkeit bestimmt sein предназнача́ться для обще́ственности
    er fühlte sich zum Musiker bestimmt он чу́вствовал в себе́ призва́ние к му́зыке
    bestimmt II part adj определё́нный, изве́стный, не́который
    das ist mit bestimmten Schwierigkeiten verbunden э́то свя́зано с не́которыми [изве́стными, определё́нными] тру́дностями
    bestimmt III part adv определё́нно, то́чно; bestimmt wissen тве́рдо [то́чно] знать
    bestimmt III part adv реши́тельно, категори́чески; aufs bestimmteste категори́чески, са́мым реши́тельным о́бразом
    bestimmt III part adv уве́ренно; IV mod adv непреме́нно, обяза́тельно, наве́рное; ganz bestimmt непреме́нно, обяза́тельно; das ist bestimmt so коне́чно, э́то так

    Allgemeines Lexikon > bestimmt

  • 10 SAMR

    (söm, samt), a.
    the def. form is used both with and without the preceding art. (inn, in, it);
    í sama húsi, in the same house;
    hann var s. í boðum sinum, the same, unaltered;
    svá fór sem samt sé, it turned out the same way;
    with dat., the same as;
    kom Guðrún eigi síðan í sömu rekkju Ólafi, into the same bed as Olaf;
    it sama, the same, likewise;
    2) agreeing, of one mind (hann var s. um yðra ferð);
    * * *
    adj., söm, samt. The definite weak form (sami, sama, sama, pl. sömu) has so far prevailed that the indefinite form chiefly remains in peculiar phrases, but not throughout the cases, gen. sams, sams dæmi, Am. 21; sams misscris, Gkv. i. 9; sams konar (but rare); sams héraðs, Grág. i. 92. 151: dat. sing. fem. samri (með samri grein), Dipl. v. 21: acc. sing. fem. sama, in the phrase, í sama sæing, see below: plur. samir, Bs. ii. 41; söm laun, Clar.: neut. samt, samt lag, Fms. xi. 55; but esp. as adverb, see below: but the acc. sing. masc. saman, acc. pl. sama, samar, gen. samra scarcely occur: even at the present day the indef. nom.is used only in peculiar phrases, thus náttúran er söm að sjá, Eggert; samr og jafn; so also in the instances where samr means agreeing, the indef. form only is used: [in Ulf. only the indef. form remains, sama = ὁ αὐτός; Dan.-Swed. samma; Engl. same; Old Engl. (and in Spenser) sam; but not in A. S.; same in English is therefore a borrowed Norse word, see Grimm’s Gramm. iii. 4, 5, and Mr. Earle’s Philol. of the Engl. Tongue; akin are Lat. simul and similis, Gr. ἄμα and ὁμοιος.]
    B. The same; the def. form is used both with and without the preceding article (inn in it); enna sömu, Grág. i. 92; í sama húsi, 329; ens sama konar, Skálda 165; þat sama. Fms. xi. 68; varð honum opt sama á munni, Fas. iii. 198; í sama stað, Fms. x. 132; sami ok í kveld, Grett. 98 A; sá er maðr enn sami, Fbr. 28; hann var samr í boðum sínum, the same, unaltered, Sturl. ii. 254; með samri grein, likewise, Dipl. v. 21; komask í samt lag, to become as before, Fms. xi. 55; svá fór sem samt sé, it turned out the same way, Fas. i. 128; enn er samt sem fyrra dag, Fms. vii. 146; enn er samt um viðrnefnit, ii. 51; samr hiti er þar jafnan, Al. 50; söm erfiðis-laun, Clar.; samir á svörum, Bs. ii. 41; at sömu, likewise, all the same, Hom. 70, Gþl. 405; it sama, the same, likewise, Hom. 27, 75, Vþm. 20, Gm. 15; svá it sama, Ísl. ii. 341: with dat., kom Guðrún eigi síðan í sama rekkju Ólafi, Hkr. i. 275; hvíla í sama sæing konu, to cohabit, Grág. i. 329; kom hón aldri í sama sæing Arngrími, she forsook him, never shared bed with him afterwards, Glúm. 374; í sama húsi konu þeirri, Grág. i. 314; maðr er moldu samr, Sól. 47.
    II. agreeing, willing, of one mind; sem sex skynsamir menn verða samir á, Gþl. 464; áðr hón telisk söm at ljá vápn, Fsm. 31; ek em samr at semja sverða leik, Draum.; seggr varð samr at þiggja bætr, Sturl. (in a verse); hann var samr um yðra ferð, Fb. i. 19; ek hefi verit ávalt úsamr ( unwilling) at eiga hlut í stórmálum, Sturl. iii. 7; samr á sáttir, to have a mind to peace, Jd. 23: worthy, slíkt em ek samr at ræða of þik, Líkn. 47; ú-samr e-s, averse to, Merl. 2. 2; hjálm-s., behelmed, Lex. Poët.
    III. samt, adv. continuously, together; viku alla í samt, Clem. 48; átta-tigi daga í samt, Bret. 50; fjórum sinnum í samt, Rb. 568; sjau vetr um samt, Sks. 113 B: allir samt, all together, Fms. ii. 261, [Old Engl. alle samen]; öll samt, 656 A. i. 2; öllum samt, Fms. i. 15; allt samt fjöri-tigir ok átta, Dipl. v. 18; báðir samt, bæði samt. Nj. 111, Ísl. ii. 213 (v. l.), Fms. ii. 49; einn samt, alone, ix. 25, (Germ. einsam); fyrir sjóninni einni samt, Edda 28: yet, all the same, Fas. i. 443 (paper MS.), freq. in mod. usage = Germ. zwar.
    C. -samr, -samligr, as inflex. suffix. like Engl. -some, as in gladsome, etc., see Gramm. p. xxxiii. (col. 2. VI.)

    Íslensk-ensk orðabók > SAMR

  • 11 HELDR

    adv. compar.
    1) more, rather;
    heldr en, rather than, more than (vápn þeirra bitu eigi heldr en vendir);
    2) at heldr, any the more;
    also, all the more (at heldr tveimr, at ek mynda gjarna veita yðr öllum);
    at heldr þótt, even although;
    3) rather (nú vartu heldr til skjótr, en ek heldr til seinn);
    var brúðrin döpur heldr, the bride was rather sad;
    4) after a negative, but, on the contrary.
    * * *
    adv. compar.; superl. HELZT; [Goth. haldis; Dan. heller; Swed. hellre, heller: only Scandin., not being found in the Teut. dialects.]
    A. COMPAR.,
    I. more, rather:
    1. with the particle en (an), rather …, than; hann var heldr ljótr an góligr, Eluc. 55; kjós hann heldr til en frá, Bs. i. 480; umbeygilega hljóðs-grein heldr en hvassa, Skálda 182; með margföldu atkvæði heldr en einföldu, Sks. 311; hygg ek at heldr hafi hann helvíti en þessi maðr, Fms. vii. 118; vill hón at honum sé eigi frá vísat … heldr en þeir gefi upp borgina, Fms. i. 157: with a comparative, less than, more than; er þeim sé eigi minni kunnleikr á heldr en nábúum, Grág. ii. 343; bað hann skipa eptir konung-legri miskunn meirr, heldr en eptir hóflausri reiði Amans, Sks. 467.
    2. hvart-heldr …, eða, either …, or; whether …, or …; hvárt sem þat yrði heldr kú ildi eðr vaðmál, Dipl. iv. 13; en nú vitum vér eigi hvárt heldr er, … eða muntú …, now we know not which is the case, whether … or …, Fms. i. 33: eða being understood, Gunnlaugi kveðsk vel líka hvárt at heldr er, G. said he should be well pleased whatsoever was done, Ísl. ii. 267.
    3. at heldr, not merely …, but rather, all the more, or after a negative, any more; at heldr tveimr, at ek munda gjarna veita yðr öllum, not merely for two, but I would gladly yield it to you all, Nj. 117; ok þótti ekki hans hefnt at heldr, þótt (the more, though) þetta væri at gört, Ísl. ii. 273; en eigi er at heldr hefnt göfugra frænda várra, Fms. viii. 136, Hm. 95; ok at heldr þótt ( even though) þeir væri frjálsir menn, þá væri þeir þó ( yet) óbóta-menn, Eg. 737.
    II. intens. very; systur fríða heldr, a very pretty sister, Hom. 115; heldr hljóðr, heldr fámálugr, Fms. xi. 78; var brúðrin döpr heldr, Nj. 11; þaer vóru málgar ok heldr íllorðar, 66; heldr ertú fámennr, Glúm. 377; tala heldr harðfarliga, Eb. 256; konungr var h. úkátr, Eg. 44; mér er heldr kalt, I am very cold, Orkn. (in a verse); þat mun mál manna, at görð sjá sé heldr skökk, Eg. 738; Þorólfr fýsti heldr uppgöngu, Eg. 242; var þá svá komit deginum, at heldr tók út eyktina, that the hour of eykt was just passing, Fb. i. 192.
    III. but, on the contrary, Germ. aber, vielmehr, esp. after a negative; eru þat ekki engla nöfn? answer, heldr (no, but) kenningar-nöfn, Eluc. 12; eigi mælir hann svá …, heldr ( but), 40:—eigi, … nema enn heldr, but on the contrary, Stj. 409, 412, 428, 442; hann rak eigi erendi bróður síns, heldr bað hann þeirrar konu sér til handa, Fms. vii. 103; at hyggjandi sinni skylit maðr hræsinn vera, heldr gætinn at geði, Hm. 6; ekki er þat, heldr vill faðir þinn, at …, Glúm. 379; láta þeir sér þat eigi einhlítt, heldr hafa þeir tekið …, Ó. H. 32; hæfir þat ekki, … heldr er yðr þat sæmd, at …, Fagrsk. ch. 16; með lítilli gleði, heldr með miklu angri, Barl. 144.
    β. but, Lat. sed, at; Rútr mun ámæla þér í öngu, heldr mun hann biðja at allir geymi þín sem bezt, Nj. 14; eru þeir eigi einir saman í ráða-görð sinni, heldr hafa þeir með sér marga vitra menn, Sks. 313: very freq. in mod. usage, but, þar er hvorki kafald né vetrar-ríki né steypi-regn, heldr …, Od. ix; öngvar hafa þeir ráðs-samkomur eða lög, heldr búa þeir í víðum hellrum, 112; ekki hafa hjarðmenn þar yfirför, eða akryrkju-menn, heldr er eyin ávalt óbygð af mönnum, 123; ekki bjuggu Lótofagar bana-ráð mönnum mínum, heldr …, 92; hann vildi ekki aptr snúa … heldr vildu þeir eptir verða, 95; hann var hið mesta tröll, og ekki menskum manni líkr, heldr skógþöktum tindi hárra fjalla, 191; grát eigi lengr svo ákafliga, freista heldr ( but try) …, Od. iv. 544.
    IV. with adverbs; ekki heldr, neither; ekki allnærri, og ekki h. mjög langt undan landi, Od. ix. 117; né heldr, nor either; ekki er þar heldr umgangr af veiði-mönnum, neither is there …, 120; hvorki gróðr-setja þeir nokkra plantan með höndum sínum né heldr ( neither) plægja jörðina, 108: ekki … auk heldr, not to speak of, still less, far less; hann vill ekki ljá mér það, auk heldr gefa, he will not lend it to me, far less give it: hitt-þó-heldr, rather the contrary! proncd. hitt-ó-heldr! ironically, e. g. tarna er fallegt, hittó-heldr, how fine, or rather the contrary! i. e. what a shame! with adverb. datives, öngu heldr, no more; öllu heldr, miklu heldr, much sooner.
    B. SUPERL.,
    I. soonest; hefi ek þat helzt í hug mér, Nj. 21; kunnu þeir þat helzt at segja til Ástríðar, at …, Fms. i. 68; þeir þykkjask nú helzt menn, Nj. 66: most, nú er þetta fylskni helzt, 133; sem ek veit sannast ok réttast ok helzt at lögum, Grág. i. 75.
    2. freq. in mod. usage, soonest, best, most, Germ. am liebsten, am besten; eg vildi það helzt, það væri helzt reynanda.
    II. with adverbs; einkum helzt, especially; þeir er Guði þjóna einkum helzt, 625. 165; hóti helzt, nökkvi helzt; þeir áttu hóti helzt sér nokkura kosti í fémunum, Ísl. ii. 134; ok þat hefir hann nökkvi helzt, er Búi mælir fyrir honum, Fms. xi. 78; þá hafði nú helzt nökkut munr á fengizt, Edda 32; allra h., above all; allra helzt í lögum, Skálda 162; hvar helzt, wheresoever, Hom.
    III. helzti or hölzti, with an adjective, very much, very, often with the notion of far too; hölzti varr, Fms. viii. 91; hölzti nær oss! 133; hölzti vaskligir, Al. 37; hann létzk við hölzti mikinn hraustleik, 41; ok kvað Guðrúnu hölzti gott at vefja honum at höfði sér, Ld. 188, cp. Fms. ii. 255; helzti fáráðir, Fær. 37; helzti lengi ( far too long) hefir svá farit, Fms. vi. 393; þér sitið heima ok látið vænliga, ok eruð æ hölzti margir, Ld. 216; Þórólfr kvað þræl þann helzti auðgan, Eb. 154; hölzti miklir úgæfu-menn, Nj. 191; hölzti höfum vér verit auðtrygg, Fas. i. 531; þyki mér nú sú ræða helzti löng orðin, Sks. 352; ok er þér hvárr-tveggi helzti góðr, Fms. i. 75; kvað konung hölzti lengi þar hafa kropit um lyng, Hkr. iii. 376.

    Íslensk-ensk orðabók > HELDR

  • 12 MINNR

    adv. compar. less (þeir sem vitrari vóru ok m. drukknir); with dat., vetri m. en hálf-sextugr, fifty-four years old; vera lífi m., to be minus one’s life, lifeless, dead; engu m., no less; minnr en, less than.
    * * *
    adv., compar. also spelt and proncd. miðr, and so always in mod. usage; superl. minnst; answering to lítt (see lítill); [Ulf. mins or minz; cp. Lat. minus]:—less, with dat.; hálfum vegnum penningi miðr en hálfan sjötta eyri, Grág. ii. 175; vetri miðr en hálf-sextugr, i. e. fifty-five years old save one [cp. ‘forty stripes save one’], Íb. 18; manni minnr en hálfr sétti tigr, Sturl. iii. 37; vera lífi minnr, to be minus one’s life, lifeless, dead, Ísl. ii. 315 (Heiðarv. S.); engu miðr Skallagrími, no less than S., Eg. 334; engu minnr, no less, ‘nihilo minus,’ Edda 36; sá er miðr neytir, he who makes less use of it, Grág. ii. 293; minnr á viðborða, Fms. vii. 292; ef maðr stelr minnr en þveiti, N. G. L. i. 253; miðr vel, less well, not very well, Ísl. ii. 330; þeir sem vitrari vóru ok minnr druknir, Fms. i. 59; þat skipit er minnr var brotið, ii. 128; minnr mundi Þjóstólfi í augu vaxa, Nj. 58; þat er minnr er fjarat, Ld. 76; ok er þat eigi minnr mitt hugboð, Fær. 202; mundi hann þú minnr saka sóttin, Sks. 704; sem minnr er at sköpuðu, Sturl. iii. 7; minnr frá líkendum, Fms. v. 86: in mod. usage, því er miðr, alack! því er verr og miðr = alack! I am sorry.
    II. superl. minnst, least; þá er hann varði minnst, when he least expected, Eg. 296; minnst mánuð, at least a month, Vígl. 33; minnst staddr, i. e. in a bad plight, Pr. 410.

    Íslensk-ensk orðabók > MINNR

  • 13 под

    adv. indenunder, præp. nedenunder, præp. under
    * * *
    I
    m
    adj
    подовый
    bund (i ovn).
    II
    (подо)
    præp m
    akk
    1 om retningen; 1) (hen, ind, ned, om, op, over, ud) under
    попасть под дождь komme ud i, blive udsat for ell. overrasket af regnvejr
    спрятать под замок låse ned, gemme under lås (og slå) 2) ned ad ngt
    спуститься под гору gå, køre ( o.l.) ned af et bjerg ell. en bakke; gå nedad 3) i, til omegnen ell. nærheden af ngt
    2 om tid, alder; henimod, henunder, mod, ved
    под вечер henunder aften, ved aftenstid
    3 hensigt, mål; til
    отдать под суд overlade til retsforfølgelse, stille for retten
    4 om måden: å mod; til
    отделать под мрамор marmorere, få til at ligne marmor
    стихи под Пушкина digte å Pushkin.
    III
    (подо)
    præp m
    instr
    1 om stedet: 1) (henne, inde, nede, omme, oppe, ovre, ude) under
    стоять под деревом stå under et træ; хранить под мком opbevare under lås (og slå) 2) i nær- heden ell. omegnen af, (nær) ved, (lige) uden for
    2 forsk
    bet under (o.a.)
    быть под судом være for retten, få sin sag behandlet i retten
    под влиянием чего-н. under indflydelse, influeret af ngt
    что под этим понимается? hvad (skal der) forstås herved?.

    Русско-датский словарь > под

  • 14 MJÖK

    adv.
    1) with verbs, much, greatly (hann skaut m. til ráða dóttur sinnar);
    2) with adjs. and advs. very (harðlyndr m.);
    3) almost, very nearly (hann var dauðr m. af kulda).
    * * *
    adv., mod. mjög, compar. meirr (q. v.), superl. mest; [Engl. much, see mikill or mykill]:—much; svá mjök, at …, so much, that …, Fms. i. 46; Væringjar alþýddusk mjök til hans, vi. 135; sem Erlingi gengi þat mjök til, at …, vii. 258; hafða ek mjög fjár-varðveizlur búanda, Eg. 235; hann skaut mjök til ráða dóttur sinnar, Bjarn. 5:—svá mjök, rather much; hann var svá mjök hendisamr í afréttum, Glúm. 364; alls mjök, over-much, Stj.
    2. very; hyrndir mjök, Fms. xi. 6; steint mjök fyrir ofan sjó, Eg. 68; ekki mjök, not very. Sturl. iii. 234.
    3. much, almost, very nearly but not quite; þeir vóru mjök komnir at hinni meiri eyjunni, þá sá þeir …, Fms. ii. 93; hann var dauðr mjök af kulda, ix. 467; þat legg ek til ráða, at vér hafim mjök alltr eina frásögn um þenna atburð, xi. 65; mjök örend, Mar.; eitt mannshar svá langt, at þat var mjök mannshátt, Fas. iii. 266; ok eru þeir mjök komnir at Austrey, Fær. 105; vóru þá komnir mjök svá ( almost quite) þar gegnt, Nj. 247, Fms. vi. 164; svá vóru konungar, mjök svá allir, þeir er hans ríki höfðu hvárr eptir annan, Rb. 386.

    Íslensk-ensk orðabók > MJÖK

  • 15 FYRR

    adv.
    1) before, sooner; því betr þykki mér er vér skiljum f., the sooner we part the better; svá sem f. sögðum vér, as we said before; f. en, before (conj.), sooner than;
    2) rather.
    * * *
    compar. adv. sooner; FYRST, superl. first, soonest: [cp. Goth. faurþis = πρωτον, πρότερον, and faurþizei = πρίν; Engl. for-mer; Swed.-Dan. för, först; Lat. prius.]
    I. compar. sooner, before; því betr þykki mér er vér skiljum fyrr, the sooner we part the better, Fas. ii. 535; at vér bræðr myndim þetta fyrr gört hafa, Nj. 61; veitti Eirekr fyrr, Landn. 216: fyrr enn, before that, Lat. priusquam, enginn veit sína æfina fyrr en öll er (a saying); fyrr enn ek hefir eignask allan Noreg, Fms. i. 3, Nj. 5, Stj. 135, Ld. 176.
    2. before; ekki hefi ek þar fyrr verit, er …, Eb. 224; sem engi veit fyrr gört hafa verit, K. Á. 28; svá sem fyrr sögðum vér, Fms. x. 366.
    II. superl. first; fyrst sinna kynsmanna, Ld. 162; þá sök fyrst er fyrst er fram sögð, Grág. i. 79; sá fyrst ( first) er hánum var first ( last) boðit, N. G. L. i. 14: first, in the beginning, foremost, opp. to síðarr or síðast, Eirekr veitti fyrst vel ok ríkmannliga en Hallsteinn síðarr, Landn. 216, v. l.; gékk Hrútr fyrst, foremost, Nj. 6; hreppsóknar-menn eru fyrst aðiljar at þessum sökum, Grág. i. 295; at eigi sé fyrst ( for a while) samlendir, Ísl. ii. 386.
    β. sem fyrst, as soon as possible, Nj. 4, Eg. 602.
    2. for that, because, as, very freq. in mod. usage, but hardly ever found in old writers; and the following passages—fyrst þín bón kemr þar til, Bárð. 171; fyrst hestunum mátti eigi við koma, Sturl. i. 19; fyrst hón er karls dóttir, Fas. i. 22—are all taken from paper MSS.; Bárð. new Ed. 20 has ‘síðan þú leggr þat til,’ and Sturl. MS. Brit. Mus. the proper word ‘er.’
    III. as imitations of Latin supradictus or praedictns are the following—á fyrr-greindum árum (jörðum), aforesaid, Vm. 44, Dipl. ii. 4; fyrr nefndr, afore-named, Stj., Bs. passim, but never in old vernacular writings. fyrr-meir, adv. ‘fore-more,’ i. e. formerly, in former times, Ísl. ii. 365, Finnb. 212, Lv. 64, H. E. i. 434.

    Íslensk-ensk orðabók > FYRR

  • 16 forðum

    adv. formerly; f. daga, in former days.
    * * *
    adv. [akin to fjörð, q. v.], aforetime, formerly, once, erst, Stj. 121, Fms. x. 413, Sks. 108; forðum daga, in former days, Fms. i. 141, ii. 183, vi. 38; ungr var ek forðum, young was I once, Hm. 46: freq. in mod. usage, but esp. in the sense of yore, in days of old; the saying, þrysvar varð allt forðum, Sturl. iii. 253; cp. ‘all good things come in threes.’

    Íslensk-ensk orðabók > forðum

  • 17 JAUR

    adv. yes indeed, yes certainly.
    * * *
    adv., also spelt júr, Skálda 163 (Thorodd), Art. 126: in mod. usage proncd. double, jur-jór or jir-jór (sounded yer-yor), which word was at the end of the last century still used in the north of Iceland (Thingeyjar-sýsla): [it is a compd particle, from já = yea and r, which may be a pers. pron., analogous to the early Gmn. jâ ich! jâ dû! jâ sî! jâ ir! Grimm’s Gramm. iii. 765; other Teutonic languages have preserved this particle, although in a somewhat different sense, mid. H. G. jâra or jâr-ia, jâra-ja]:—yea, yes! with emphasis, yea, in sooth, yes indeed, yes certainly, as a reply to an expression of doubt or denial. Of this interesting particle only six instances are found in old writers:—three in O. H. L., biskup leit útar í kirkjuna ok sá hvar Ólafr stóð ok mælti, nú er konungr út kominn, þeir sögðu at hann var eigi út kominn.—Answer, Jaur, sagði biskup, sá er sannr konungr, er nú er út kominn, 10; hvat er nú um félag þat er konungrinn á með yðr? þeir drápu niðr höfði ok kváðusk ekki haus félag hafa.—Jaur, sagði hann, þér sögðusk víst vera hans félagar, 45; Maðr svarar, hvá mælir þú þat ?—Jaur, segir hann, þat var mér þá í hug, etc., 69; one in Thorn, (the Norse Recension), ekki var ek þar nærri, ok því sá ek enga þessa hluti, ekki heyrða ek ok þat er þú segir í frá.—Jaur, segir hann, Guð þat veit, at ek em uruggr um þat at ek sá þik þar, 246; one in Art. 126 (spelt júr); and lastly, one in Thorodd, austr, eárn, eir, júr, eyrir, vín, Skálda 163. Gudmund Andreae mentions this particle as in use in his time, and as sounded jör-jur, e. g. er ekki dagr?—answer, jör-jur! viltú ekki þetta?—answer, jör-jur! but his derivation from Lat. jure is erroneous.

    Íslensk-ensk orðabók > JAUR

  • 18 ofan

    adv.
    1) from above, down, downwards;
    falla ofan, to fall down;
    taka ofan húsin, to pull down the house;
    2) on the uppermost part, at the top (klettrinn var víðr ofan);
    3) above the surface of, with gen. (ofan jarðar);
    4) with preps.:
    ofan af, down from (ofan af landi);
    ofan á or ofan, down upon (leggr Refr á hann ofan aptr klæðin, ok þar leggst Álfdís ofan á klæðin);
    besides (á þetta ofan allt gerði hann suðr at oss þrettán skútur);
    þola hverja skömm á aðra ofan, to bear one disgrace after another;
    ofan á or á ofan, to boot, into the bargain, = þar á ofan;
    ofan eptir, down along (reið hann þá ofan eptir dal);
    ofan frá, below (var verkr í enni hœgri kinn ofan frá auganu);
    ofan fyrir, down over (hann féll dauðr ofan fyrir klettinn);
    fyrir ofan, above (arfasáta, er hér stendr fyrir ofan húsin);
    steinveggr var fyrir ofan, above, higher up.
    * * *
    adv., the mod. Faroe dialect has oman, [Goth. obana; A. S. ofan; Germ. oben]:—from above, down, downwards.; falla ofan, to fall down, 623. 24, Eg. 240: taka ofan hús, to pull down, 100; fóru ofan þangat, Nj. 68; hann klauf ofan allan skjöldinn … reist ofan allan fótum, from top to bottom, 246; hann hjó frá ofan höndina, separated, cut off the hand, 160: metaph., telja e-t ofan, to ‘talk down,’ dissuade, Fms. xi. 11; taka ofan, to uncover the head.
    II. with prepp. denoting motion from above; ofan af landi, Eg. 32; ofan af himnum, down from heaven; ofan til skipa, 244; ofan eptir dal, ofan eptir eyrum; hann féll ofan fyrir klettinn, he fell down over the rock, Fær. 31; ofan fyrir bjargið, ganga ofan í fen, to sink, plunge into the fen, Nj. 21; veit þá heldr fyrir ofan, it sloped downwards, Fær. 40.; detta ofan í, to sink down into the mire, of cattle; þeir riðu ofan í Skaptártungu, Nj. 261; ofan í fjöru, ofan í dalinn, ofan í gröfina, etc.; ofan á herðar, mitt læri, ofan á belti, 2; ór himni ofan, down from heaven, Clem. 21; ofan frá merkjá, Eg. 100; hann lét (the garment) falla ofan um sik … sem klæðit hrundi ofan um hann, Orkn. 182; ofan um ís, down through the ice.
    2. without motion; ofan á, upon, Lat. super; stendr hann þar á ofan, Ó. H. 108; liggja ofan á, leggjask ofan á, setja, láta ofan á e-t, etc.; ríða ofan á milli, to sit between the packs of a pack-horse; leggja ofan yfir, to cover over, Fas. i. 377.
    III. the uppermost part; viðr ofan, large at the top, Fær. 29.
    IV. adverbial, á ofan, over and above, to boot, into the bargain, Grett. 94, Fms. ii. 42: á þat ofan, Bs. i. 71; fyrir þat ofan, besides, Grág. i. 428: fyrir ofan, with acc.; fyrir ofan hús, Nj. 199; fyrir ofan kné, 28; fyrir ofan sjó, Fms. iv. 354; steinveggr var fyrir ofan, above, higher up, Orkn. 310; fyrir ofan ok neðan.
    V. with gen. above the surface of; ofan jarðar, above earth, alive; ofan sjóar, afloat.

    Íslensk-ensk orðabók > ofan

  • 19 OPT

    adv. often, frequently; compar., optarr, oftener; superl., optast, oftenest, most frequently.
    * * *
    adv., better oft, compar. optarr, superl. optast, [Ulf. ufta = πολλάκις, and common to all Teut. languages]:—oft, often; þá varð þat sem opt kann henda, Fms. i. 99, and in countless instances, old and mod.; e. g. opt is freq. the first word in a host of proverbs, opt sparir leiðum þats hefir ljúfum hugat, Hm.; opt kemr æði-regn ór dúsi, oft comes a shower after a lull, Eb. (in a verse): opt er flagð í fögru skinni, etc.
    2. with part. pass., opt-reyndr, oft-tried, Fms. vi. 104; opt-nemndr, opt-greindr, oft-named, etc.
    II. compar. optarr, oftener; eigi optarr en of sinn, not more than once, Js. 2; þá mundi hann optarr sigr fá, Fms. vi. 225; en ef hann stell optarr, Js. 129; eigi optarr, no more, id.; æ því sterkari sem hann féll optarr, Al. 52; því meira sem þat var optarr hvatt, Korm. 94, passim.
    III. superl. optast, oftenest, usually, mostly; hann var optast um mitt landit, Fms. i. 6; hann sat optast í Túnsbergi, 11; hann átti þar margar orrostur ok hafði optast sigr, 193, passim.

    Íslensk-ensk orðabók > OPT

  • 20 þrysvar

    adv. thrice, three times.
    * * *
    adv., the best vellum with y, Nj. 193, 269, Grág. i. 460 A, ii. 401 B, Vsp. 22 (Bugge), N. G. L. i. 339, Bs. i. 355, Stj. 619, Eluc. 11, Greg. 48 (þrusvar), Grett. 160 A; in mod. usage and in a few later vellums with i, þrisvar:—thrice; hvert mál (er) til skila fært ef þrisvar er reynt, Fms. v. 324; þrysvar varð allt forðum, Sturl. iii. 253, Grett. 160 (cp. Germ. alle guten dinge sind drei, Dan. alle gode gange ere tre): also double, þrysvar-sinnum, thrice, passim, see above.

    Íslensk-ensk orðabók > þrysvar

Страницы

См. также в других словарях:

  • si — 1. si [ si ] conj. et n. m. inv. • 842; lat. si REM. Si devient s devant il, ils. I ♦ SI, hypothétique. Introduit soit une condition (à laquelle correspond une conséquence dans la principale), soit une simple supposition ou éventualité. ⇒ 1. cas… …   Encyclopédie Universelle

  • SI — 1. si [ si ] conj. et n. m. inv. • 842; lat. si REM. Si devient s devant il, ils. I ♦ SI, hypothétique. Introduit soit une condition (à laquelle correspond une conséquence dans la principale), soit une simple supposition ou éventualité. ⇒ 1. cas… …   Encyclopédie Universelle

  • haut — haut, haute [ o, ot ] adj., n. m. et adv. • halt fin XIe; lat. altus, h dû à une infl. germ.; cf. angl. high, all. hoch I ♦ Adj. (définissant soit une dimension dans le sens vertical, soit une position sur la verticale) A ♦ (Dimension) …   Encyclopédie Universelle

  • bon — 1. bon, bonne [ bɔ̃, bɔn ] adj. et adv. • buon Xe; lat. bonus. REM. Le compar. de bon est meilleur; plus... bon peut s employer lorsque les deux mots ne se suivent pas : Plus ou moins bon. Plus il est bon, plus on se moque de lui. En épithète,… …   Encyclopédie Universelle

  • gros — gros, grosse [ gro, gros ] adj., adv. et n. • 1080; lat. imp. grossus I ♦ Adj. 1 ♦ (Choses) Qui, dans son genre, dépasse la mesure ordinaire, moyenne. Une grosse pierre. Gros nuage, grosse vague. Grosse goutte. ⇒ large. Gros paquet, grosse valise …   Encyclopédie Universelle

  • accommoder — [ akɔmɔde ] v. <conjug. : 1> • 1336 « arranger, ajuster »; de 1. a et 1. commode I ♦ V. tr. Vx 1 ♦ ACCOMMODER (qqch.) À (qqch.). ⇒ adapter. 2 ♦ Vx ACCOMMODER AVEC : faire s accorder, concorder. ⇒ allier, concilier. « Ils accommodent la… …   Encyclopédie Universelle

  • autant — [ otɑ̃ ] adv. • altant 1190; du lat. alterum « autre » et tantum « tant » 1 ♦ AUTANT QUE. Marque une relation d égalité entre deux termes de comparaison (verbes). « Je lis la Bible autant que l Alcoran » (Boileau). ⇒ aussi (bien).En même quantité …   Encyclopédie Universelle

  • froid — 1. froid, froide [ frwa, frwad ] adj. • XIIIe; freit 1080; lat. frigidus, avec i bref dans fri en lat. populaire I ♦ 1 ♦ Qui est à une température sensiblement plus basse que celle du corps humain. Un peu froid. ⇒ 1. frais, frisquet. Très froid.… …   Encyclopédie Universelle

  • avec — [ avɛk ] prép. et adv. • 1284; avoc, avuec fin XIe; lat. pop. apud hoc, de apud « auprès de » et hoc « cela » I ♦ 1 ♦ (Marque le rapport : présence physique simultanée; accord moral, entre une personne et qqn ou qqch.) …   Encyclopédie Universelle

  • rouge — [ ruʒ ] adj. et n. • roge 1140; lat. rubeus « rougeâtre » I ♦ Adj. 1 ♦ Qui est de la couleur du sang, du coquelicot, du rubis, etc. (cf. ci dessous II, le rouge). Couleur rouge en héraldique. ⇒ gueules. Une rose rouge. Chou rouge. Fruits rouges.… …   Encyclopédie Universelle

  • français — français, aise [ frɑ̃sɛ, ɛz ] adj. et n. • 1080; de France, bas lat. Francia, proprt « pays des Francs » 1 ♦ Qui appartient, est relatif à la France et à ses habitants. Avoir la nationalité française. « Il n y a pas de race française, mais il y a …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»